Załamać się idzie, jeśli chodzi o moje zdrowie. Tarczyca uregulowana, a ja dalej stoję w miejscu. Lekarz zasugerowała zrobienie badań w kierunku insulinooporności.. Super, kolejne zaostrzenia dietetyczne, w końcu wyjdzie, że ja nie mogę nic jeść.. a chora tarczyca nie lubi głodu, duże obcinanie kalorii jest bardzo niewskazane, najlepiej nie schodzić poniżej 1800kcal. Może rzeczywiście powinnam być cierpliwa.. Choć po 2,5 roku cierpliwości mi zaczyna brakować. Staram się, walczę i tak bez skutku.

No nic, dalej jestem w punkcie wyjścia, i zastanawiam się jaki to ma tak naprawdę sens, te moje starania i codzienna walka z samą sobą.

Trudno, w środę rano wpisuję w kalendarz okropne badanie na insulinooporność.. Nie ma mnie do południa (o ile przeżyję glukozę..)

Diety nie trzymam w 100% bo tylko w 80%. Ale jadam sobie zdrowo, np:

Kurczak curry z warzywami na obiadek

Wołowina z warzywami na obiad

Komosa ryżowa z malinami na śniadanko

Jajecznica z pieczarkami na śniadanie

Placuszki z cukinii z masłem orzechowym na śniadanko

Koktajl truskawkowy na drugie śniadanie

Jajecznica z avocado na śniadanie

Koktajl truskawkowo-kakaowy na podwieczorek

Kulki kokosowe na drugie śniadanie lub podwieczorek.

Na nudę nie narzekam w jedzonku, oby tylko przynosiło to odpowiedni skutek, byłabym przeszczęśliwa.. A jak na razie waga poszybowała tak w górę, że aż brak mi słów..

Enjoy!